Τετάρτη 5 Απριλίου 2017

~Στάθης Ιντζές~

Ο Στάθης Ιντζές γεννήθηκε στη Λάρισα το 1986 και κατάγεται από το Νότιο Πήλιο. Είναι εκδότης των εκδόσεων Θράκα, του ομώνυμου λογοτεχνικού περιοδικού και δημιουργός της σειράς μεταφράσεων Αργεντίνοι Ποιητές. Ζει στην Αθήνα. 
Του ιδίου:
Σεληνάκατος
(ποίηση, Μανδραγόρας 2013)

Οι τελευταίοι
φανατικοί της στρωματσάδας
(νουβέλα, Θράκα 2014)
 
Gadium
(ποίηση, Θράκα 2017)

υπό έκδοση:
Οι ανειδίκευτοι
δεν κάνουν κιχ
(μυθιστόρημα, Μελάνι 2017)
  

-- 
Εκδόσεις ΘΡΑΚΑ




                                                                                                             







Δορυφόρος του Κικέρωνα 
ή να ταχθείς στον συρφετό του Κατιλίνα; 
και στα  σ τ ε ν ά  της Ετρουρίας 
οι συνθήκες που ήταν δυσμενείς,
 ο παγετός, 
το χιόνι ίσα με την κλείδα, 
να χάσεις κάποιο πόδι από γάγγραινα; 

Ο καπνός ήταν πολύς 
οι εχθροί, 
οι εχθροί θα πυρπολήσουνε τη Ρώμη 
παραμονή Καλένδων. 

Όλους τους λόφους. 
Έναν προς έναν.  
Και τους επτά.  
 Και τον Παλατίνο.     
 Ειδικά τον Παλατίνο   
 μαζί με τη φρουρά του. 

Λύκαινα, από πού ξεπηδούν 
τα νερά των πηγών; 
Ποια κλωστή με μαργαριτάρια 
σου κομματιάζει τον λαιμό;


Είναι φθινόπωρο 
πεισμώνει ο ήλιος 
κι η Πραίνεστος είναι μακριά 
—χίλια εφτακόσια στάδια μακριά 
και δυο χιλιάδες άλλα 
για τη Ρώμη— 
και να ’ταν μονάχα 
το τσαγανό των Κυριτών 
μετά τις νίκες του Πομπηίου; 
εδώ σκορπάνε μονομάχους στην Καπύη! 
κι ο Κέθηγος κατέλυσε στη Ρώμη 
όπου τα διαβούλια δίνουν και παίρνουν



                       
                       ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Άρχισαν να λένε 
οι βασιλόφρονες 
πριν βγάλει ετυμηγορία
 ο παλμογράφος. 
Η Πολυμνία ενορχηστρωτής; 

Και η Βουδίκκη ερώτησε: 
«ο αυτοκράτορας, 
αγάπησε ποτέ του 
κόρη βασιλίσκου;» 
κι αν τα βουνά στη Σικελία 
ήταν γυμνά 
σαν του Γραυπίου τις κορφές, 
τα τέλματα σπαρμένα ανεμώνες 
και όσο για την τιμή της, 
«σωματικά ανέπαφος 
και με τα πρόσωπα των Σιλούρων, 
ουδεμία σχέση», 
καταπώς δήλωσε η Πολυμνία. 

«Θα πάω με τη θέλησή μου 
αν το προστάζει η ανάγκη,
 νύφη να γίνω βασιλιά, 
γιατί τον θάνατο δε λαχταράω», 
είπε η Βουδίκκη. 
Μα ο Παίτος ο Θρασέας, 
για τον θάνατο της Αγριππίνας
είχε άλλην  ά π ο ψ η. 
Διατεινόταν μάλιστα 
πως «η Αγριππίνα εφονεύθει 
από  β α λ τ ο ύ ς  π ρ α ι τ ό ρ ω ν. 
Και τι είναι τάχα η Πολυμνία; 
Σύζυγος πατρικίου ή meretrix;»






                                                                                                                                                 
                         

{...να είσαι συνετός, μου έλεγαν 
και να ξεχάσω τους συντρόφους μου 
γιατί ο καθένας κρύβει και μια θηλιά στην τσέπη 
και ότι αν είμαι συνεργάσιμος θα πεθάνω υπό τους όρους μου...}




~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~



{...«Επαναστάτες που βρυχώνται είμαστε 
και πότες πληγωμένοι. 
Βήχες σφοδροί, 
πόνοι ρευματικοί 
και παρόμοια άλλα πάθη 
πριν καταλάβει ο καύσων της ημέρας 
τον σκοπό μας», απάντησα 
δείχνοντας την υπόνοια οικισμού 
στην πλαγιά...}









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου