O
Χαρίλαος Νικολαΐδης γεννήθηκε στην
Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1986. Είναι
δικηγόρος και λέκτορας Δημοσίου Δικαίου
και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Νομική
Σχολή του Πανεπιστημίου του Essex στη Μ.
Βρετανία. Η συλλογή του «Αλεπού στον
Αυτοκινητόδρομο» (2015) κυκλοφορεί από
τις εκδόσεις Μελάνι.
[Τρεις
γωνιές του κύκλου]
αρνητικό
φλερτ
Τι
θα έλεγες να βγούμε καμιά φορά,
να
πάμε σε κανένα μέρος, να φάμε τίποτα;
Γιατί
όχι ε; μην βιαστείς ν’ απαντήσεις.
Eros,
the
cannibal
Μην
τυλίγεσαι για το σπίτι. Θα σε φάω εδώ.
Ούτε
μ’ ενδιαφέρει η σειρά στο σερβίρισμα.
Αρκεί
να έχω τα χείλη σου για επιδόρπιο.
απεξάρτηση
Δεν
θα σε δω σήμερα. Θα κλειστώ στο δωμάτιο.
Και
θα χαρίσω ό,τι έχω στους φτωχούς.
Εξάλλου,
θα τα ξόδευα όλα σε ποιήματα.
[Giacomo
Casanova]
Από
μικρός ήμουνα θύτης
και
θύμα των αισθήσεων.
Σου
έχω μιλήσει
για
τις εκατοντάδες γυναίκες μου;
Σου
έχω πει πως βγήκε η φράση:
«Αυτός
έφαγε χυλόπιτα»;
[Ηλέκτρα]
Όχι,
δεν κατάλαβες καλά.
Ο
πατέρας μου
σκότωσε
την αδελφή μου,
η
μάνα μου τον πατέρα μου,
ο
αδελφός μου την μάνα μου.
Τι
απρέπεια όμως·
σε
κουράζω με τα δικά μου
από
το πρώτο rendez-vous.
[Ντόναλντ
Ντακ]
Άκου
εκεί τεμπέλης, τα ίδια λένε
για
όλους τους καλλιτέχνες…
…τα
χρώματα δεν τονίζουν
την
τραγικότητα του ρόλου μου…
…στη
βιομηχανία των κόμικς,
οι
γνωριμίες είναι σημαντικές…
…μου
πρότειναν να γίνω βοηθός του Μπάτμαν,
αρνήθηκα…
…η
Νταίζυ ζήτησε να υπογράψουμε
προγαμιαίο
συμβόλαιο…
…θα
μάθει άραγε κανείς ποίος είμαι
(πέρα
από τις εικόνες);
[Ανασύσταση]
Πώς
να ζήσει κανείς
μόνο με
τον ορίζοντα;
το
χαώδες εκεί
ασκεί μυστήρια
γοητεία·
(πάντα όμως υπάρχει
ένα) αλλά
το
χαώδες εδώ
προσφέρει
(συνήθως)
τεράστιο κατάλογο με
(πιθανές) ανέσεις
και (φαινομενική)
σταθερότητα:
έρωτες, φίλους, δουλειά…
Στις
δομές
του χαώδους εδώ
ξέρω (μήπως) ότι θα
επεξεργάζομαι
τον
ίδιο (άραγε) στίχο
ξανά και ξανά,
μέχρι
να (ίσως)
ολοκληρωθώ ή να
ολοκληρωθεί.
Συγχωρέστε
τον (περίπου)
άναρχο
τρόπο μου.
Πίσω
απ’ τις αμέτρητες κουρτίνες
του καθενός
υπάρχει το βλέμμα
που μοιραζόμαστε όλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου