~Στέλλα Μάμμου~

Η Στέλλα Μάμμου γεννήθηκε το 1997 στη Θεσσαλονίκη και είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής του Βασίλη Διαμαντόπουλου "Ίασμος" στη Θεσσαλονίκη.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Α-παθης

 

Ζηλεύω τους βράχους.

Στέκουν παγεροί, ακλόνητοι, αδιάφοροι μπροστά στα τερτίπια της θάλασσας.

Έχουν ακούσει κι έχουν δει πολλά.

Άγρια κύματα να χτυπάνε με ορμή επάνω τους και τον ήρεμο φλοίσβο να τους καλοπιάνει.

Σκουπίδια κάθε λογής ξεβρασμένα πλάι τους να τους συντροφεύουν παρά τη θέλησή τους.

"Θαυμάζω" την απάθειά τους ακόμα κι όταν ανθρώπινα κουφάρια ξαπωσταίνουν δίπλα τους, ύστερα από ένα ταξίδι που άρχισε αλλά δε τελείωσε ποτέ.

Μα πώς γίνεται να μένεις ατάραχος στη θέα του εξευτελισμού της ανθρώπινης ζωής;

Ακόμα και βράχος θα λύγιζε.

   

 

 

 

Τα-ξίδια

 

 

Συνειδητοποιήσαμε μα αργήσαμε.

Επιβιβαστήκαμε σε τραίνα,

ανεβήκαμε σε αεροπλάνα,

Ταξιδέψαμε με πλοία,

περπατήσαμε χιλιόμετρα.

Περάσαμε φουρτούνες,

ανασάναμε λαμπερούς ήλιους,

μυρίσαμε τα μαραμένα λουλούδια,

εισπνεύσαμε το βρεγμένο απ'τη βροχή χώμα.

Κυνηγήσαμε το χαμένο χρόνο,

ψάξαμε τη χαμένη ελπίδα.

Με λαχανιασμένη ματιά συνειδητοποιήσαμε ότι πεθαίνει.

Αργήσαμε μα συνειδητοποιήσαμε.

 

 

 

 

 

 

 

Α-διέξοδο

 

Ο δρόμος που διάλεξες να ακολουθήσεις είναι μονόδρομος.

Μη βιαστείς να τον περπατήσεις αν δεν είσαι έτοιμος για την απόλυτη ευτυχία ή την απόλυτη δυστυχία.

Γιατί οι μονόδρομοι είναι η επιτομή του ρίσκου.

Γιατί η διαδρομή είναι προκαθορισμένη.

Γιατί άπαξ και την ξεκινήσεις ο παράδρομος ανήκει πλέον στο παρελθόν.

Σε ένα παρελθόν που εσύ επέλεξες το"μέλλον"του.

Μη σου φανεί παράξενο λοιπόν αν οδηγηθείς σε αδιέξοδο.

 

 

 

 

 

 

Μίξερ

 

Πλήθος έμβιων και άβιων όντων έχουν ριχτεί στο μίξερ που λέγεται "γη".

Κι εσύ, λένε, έχεις την τύχη να είσαι άνθρωπος, λένε.

Κι άντε τώρα εσύ να ξεστομίσεις ότι θα 'θελες να 'σουνα πουλί,

οτι θα θελες να μπορούσες να "γευτείς" την πραγματική ελευθερία,

ότι θα 'θελες να μπορούσες να "ταξιδεύεις" χωρίς βάρος.

Χωρίς αυτό το βάρος της σιδερένιας μπάλας που συνεχώς σέρνεις στο πόδι σου.

Άντε τώρα εσύ να εξηγήσεις πως ο άνθρωπος δεν είναι έμβιο αλλά άβιο ον.

Ας πατήσει κάποιος το κουμπί,να ξεκινήσει το μίξερ,να μας κάνει όλους λιώμα.